อาการขาดสุรามักจะเริ่มในช่วง 6-24 ชม. หลังการดื่มครั้งสุดท้าย ผู้ป่วยที่มีอาการขาดสุราซึ่งมีอาการไม่มากหรือปานกลางสามารถให้การรักษาแบบรักษาผู้ป่วยนอก ซึ่งจะช่วยลดค่าใช้จ่ายและช่วยให้ไม่ต้องหยุดงานและการใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัว
ผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรงหรือผู้ที่มีความเสี่ยงสูงจากภาวะแทรกซ้อนควรได้รับการรักษาในโรงพยาบาล นอกเหนือไปจากการรักษาแบบประคับประคอง (supportive therapy), การใช้ยา benzodiazepines ทั้งแบบ fixed-dose หรือ symptom-triggered schedule เป็นสิ่งที่แนะนำ ควรให้ยาตั้งแต่เริ่มมีอาการจนอาการดีขึ้น การให้ยานอกจากจะช่วยลดอาการขาดสุราแล้วแล้วยังสามารถช่วยป้องกันการชักได้อีกด้วย
แม้ว่าประสิทธิภาพในการรักษาเป็นก้าวแรกของของการหายของภาวะการขาดสุรา แต่ความสำเร็จในระยะยาวยังต้องอาศัยความร่วมมือของผู้ป่วยในการรักษาอย่างต่อเนื่อง
Ref: American Family Physician November 1 2013 Vol. 88 No. 9
http://www.aafp.org/afp/2013/1101/p589.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น